Суди ноҳияи Темурмалик 
(Бархам хӯрдани оилаҳои ҷавон ва оқибатҳои он дар ноҳияи Темурмалик) Имрӯзҳо, дар ноҳияи Темурмалик ва умуман дар ҷомеаи мо, мушоҳида мешавад, ки шумораи оилаҳои ҷавоне, ки бо ҳар сабабе барҳам мехӯранд, рӯ ба афзоиш ниҳодааст. Чунин ҳолатҳо, ки гоҳо бо ҷанҷол, қасосгирӣ ва муносибатҳои пуртаниш миёни ду ҷониб анҷом меёбанд, бештар аз ҳама фарзандони хурдсолро […]
Хабарҳо
Ваҳдати миллӣ ва истиқрори сулҳи тоҷикон, яке аз ҷашнҳои бузургу муҳташами миллати мо маҳсуб меёбад. Ин ҷашн, ки нодиртарин падидаи хиради инсонӣ ва эҳёгари миллати тоҷик мебошад, бо мурури замон ҳар лаҳзаву ҳар соат дар назари мардуми кишвари маҳбубамон ва ҷаҳониён эътибори тоза пайдо менамояд. Зеро маҳз ба шарофати ин рӯйдоди бузурги таърихӣ мо дар […]
Вазорату идораҳои дахлдор ва шахсони масъул вазифадор карда шуданд, ки доир ба татбиқи саривақтии лоиҳаҳои сармоягӯзории давлатии соҳа, аз ҷумла лоиҳаҳо дар самти паст кардани талафоти нерӯи барқ тадбирҳои муассир андешанд. Бо назардошти он ки талабот ба истифодаи энергияи барқ дар тамоми соҳаҳои иктисодиёт ва иҷтимоиёт рӯз ба рӯз мёафзояд, бояд ба самаранок ва мақсаднок
Ваҳдат барои ҳар тоҷику тоҷикистонӣ азизу муқаддас аст. Ҳар нафаре, ки калимаҳои ваҳдат, сулҳ ва ягонагиро дарк намекунаду азизу муқаддаст намедонад, наметавонад, ки худро тоҷик ҳисобад. Миллати сарбаланди тоҷик ҳамеша бо сулҳҷӯиву сулҳпарварӣ дар ақсои олам машҳур аст. Ваҳдат ин тақдири неки миллат ва асоси пешрафти давлату ҳукумат ба сӯйи ояндаи ободу осуда ва муҳимтар
Тӯли 28 сол аст, ки ба сари халқи тоҷик воқеаи тақдирсозӣ имзои Созишномаи истикрори сулҳ ва Ваҳдати миллӣ сипари гашта истодааст. Истикрори ҳокимияти конститутсионӣ ва он тағйироти куллӣ, ки ба думболи баргузории Иҷлосияи таърихии XVI Шўрои олии Ҷумҳурии Тоҷикистон падид омад, давраи комилан наверо дар низоми қонунгузорӣ, сиёсати ҳуқуқӣ ва мавқею мақоми
«Ҷавонон қувваи бузург ҳастанд ва ҳар миллат дар ҳар давру замон аз ҷавонони худ умеди ояндаи нек мекунад». Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Призиденти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Кишвари азизи мо, ки дар раванди татбиқи ислоҳоти сиёсиву иҷтимоӣ ва иқтисодию фарҳангӣ қарор дорад, ба донишу нерӯи созандаи ҷавонон умед бастааст. Зеро ҷавонон
Коррупсия, ҳамчун як падидаи манфӣ ва хатарнок дар тамоми ҷаҳон маъалаи ҳалталаби давлатҳо ва ҷомеаҳои муосир мебошад. Он метавонад ба иқтисодиёт, сиёсати давлатӣ, ислоҳот ва рушд таъсири манфӣ расонад. Ҷумҳурии Токикистон низ дар пайи нигоҳ доштани устувории ҷомеа ва рушд дар тамоми бахшҳои иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва сиёси бо масъалаҳои коррупсия мубориза мебарад. Коррупсия дар
<span;>Паёми навбатии Асосогузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар тамоми самтҳои фаъолияти дохилӣ ва хориҷии кишвар роҳнамои ҳадафҳои созанда мебошад. <span;>Дар Паёми худ ба Маҷлиси Олӣ, ки бори нахуст дар бинои наву боҳашамати Парламенти кишвар ироа гардид,
Ҳамасола дар ҷумҳурии азизамон ҳамоишҳову ҷашнвораҳо дар робита ба эҳёи бузургони гузаштаи халқамон ва пос доштани арзишҳои миллиамон таҷлил карда мешаванд, ки ин нишонаи олии арҷгузорӣ ба гузашта, имрӯза ва ояндаи фарзонафарзандони миллати шарафманди тоҷик дар тули асрҳо мебошад. Агарчанде, ки ҳамаи ин чорабиниҳо барои шинохт ва асолати миллат ҷойгоҳи махсуси худро
Аз соли 1929 то имрӯз дар Тоҷикистон панҷ маротиба Конститутсия қабул карда шудааст. (1929, 1931, 1937, 1978 ) Пас аз барҳам хӯрдани Иттиҳоди абаркудрати Шӯравӣ ва ба ҷанги таҳмилии дохилӣ кашонида шудани Ҷумҳурии Тоҷикистон, зарурияти таъхирнопазири қабули Конститутсия ва бо ин роҳ муайян намудани роҳи рушди давлатдорӣ пеш омад. Маҳз дар натиҷаи исрорварзии Раиси Шӯрои